Sunday, February 10, 2008

ရင္ထဲကစဥ္းစာမိတာ


ကၽြန္မ ေမြးခဲ့ရေသာဒီႏိုင္ငံကို ကၽြန္မ ခ်စ္ပါသည္။ ဒီေျမကိုခ်စ္ပါတယ္ ဒီလူမ်ဳိးကိုခ်စ္ပါတယ္။ ကၽြန္မအသက္ အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္တိုင္တိုင္ ျပည္ေတာ့မယ္။ လြတ္လပ္ျခင္း အရသာကိုအခုထက္ထိမရေသးပါဘူး။ ျမင္ရပါတယ္ ဆင္းရဲျခင္း ေတြ။ ခံရပါတယ္ေသာကေတြ။ ေတြ႔ရပါတယ္ မတရားေစာ္ကားမူေတြ။ ေပးခဲ့ရပါတယ္ အားထုတ္ႀကိဳပမ္းမူေတြ။ ယံုခ့ဲရပါတယ္ အမွားေတြ ကို။ ေခါင္းငံုခံခဲ့ရပါတယ္ သူတို႔ေတြရဲ႕ ေအာ္ေငါက္မူေတြကို။ ေလ်ွက္ခဲ့ရပါတယ္ ခ်ီတက္ပြဲေတြ။ က်ဳိးပဲ့ခဲ့ရပါတယ္ ရင္ထဲမွာေရာ အျပင္မွာေရာ။ ေပဆပ္ခဲ့ရပါတယ္ ေသြးေတြ၊ေခၽြးေတြ၊ အသက္ေပါင္း မ်ားစြာေတြ။ ဒါေတြကိုလူသားတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ကၽြန္မကစက္ရုပ္တစ္ရုပ္လိုဘာမွမသိသလိုေနရမွာလား။ ကၽြန္မ မွာေလ လူသားတစ္ေယာက္မွာရွိတဲ့ အမွန္ကိုျမင္တတ္တဲ ဦးေႏွက္နဲ႔ ၾကင္နာတတ္ တဲ့ႏွလံုးသားတစ္စံု ရွိပါတယ္........................။

1 comment:

Unknown said...

hello. i hope it's ok if i were to post your article in facebook.
I felt deep connection to it as I read along and couldn't resist sharing with others.
We will keep praying. :)